dal balcone ammiravo il vuoto che ogni tanto un passante riempiva, è stato solo un presentimento...
11 de març 2008
avui fa dos anys...
un minúscul floc de colors un tímid alçar de mans una petita caiguda en picat un lleu despertar humitat; i la rosada, en breu enganxada al front confosa en suor mal resolta inesperada visió de la tarda infinita.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada